Regisseur/acteur van KWB Toneel KWB De Linde, Halle (Lembeek)

Geboren te Halle op 25 juni 1968

Ridder sinds 03 februari 2018
Geïntroniseerd op 14 april 2018

Toespraak van de grootmeester

Mijnheer de burgemeester, mijnheer de schepen, achtbare genodigden, beste leden en medewerkers van KWB toneelgroep De Linde, familie en vrienden van Edwin,  

Toen in 1963, nu alweer bijna 55 jaar geleden,  de toenmalige kopstukken en voortrekkers van het Vlaams – Brabantse en Vlaams – Brusselse toneelleven de idee opperden om een Ridderorde te maken als hommage en ten behoeve van de leiders en voortrekkers van de verschillende amateurgezelschappen, ontbrak het hen zeker niet aan visie. Een ridderorde is immers een verzameling van mensen die op een duidelijke, klare en onbaatzuchtige manier een aantal deugden hoog in het vaandel voeren.  De ridderdeugden lopen als een rode draad doorheen ons bestaan. Een deugd is een universele positieve eigenschap van de mens, die los staat van huidskleur, intelligentie, woonplaats, godsdienst, inkomen of geslacht. Het gaat niet om de prestatie maar om de eigenschappen die nodig zijn om deze prestatie tot stand te brengen (zoals creativiteit en doorzettingsvermogen). Bovendien is een ridder moedig en trouw, heeft hij doorzettingsvermogen en is doelgericht, kan goed samenwerken met zijn strijdmakkers en heeft geleerd zich in te leven in de ander. Dat maakt hem dienstbaar. Hij doet wat er moet gebeuren, ook al is dat moeilijk of angstwekkend. Moedig zijn betekent doorgaan, ook als je liever zou opgeven of ophouden. Je hebt moed nodig om nieuwe dingen te proberen. Moed is je kracht.  Tot daar het nogal serieuze gedeelte van mijn maiden toespraak als Grootmeester.  Toen ik een tijdje terug mijn voorbereiding doorstuurde naar een paar leden van de Hoge Raad, vonden ze mijn schrijverijen wat te preekachtig en vroegen ze zich af wat ik bij een volgende intronisatie wel nog zou kunnen zeggen als ik nu al alle ridderlijke deugden zou uit de doeken doen. En ze hadden wellicht een punt. 18 jaar geleden werd ik zelf geridderd door wijlen Jef Mennekens. Mijn dochter vroeg zich toen af wanneer ik dan wel een paard zou hebben, want elke ridder heeft toch een paard. In het geval van onze ridderorde is het paard wellicht verworden tot een stokpaardje. Weet u dat in Finland het ‘reële’ stokpaard rijden een nieuwe sportieve hype is? Voor onze nieuwe ridder zouden we het enigszins anders kunnen inkleuren : Stokpaardje wordt ook spreekwoordelijk gebruikt: als iemand op zijn stokpaardje zit, wordt bedoeld dat de persoon in kwestie over haar of zijn favoriete onderwerp spreekt, en wel op zo een manier, dat dit gespreksonderwerp altijd weer terugkomt. Dit stokpaardje is een deel van de levenskunst, van het zijn van onze nieuwe ridder en we wensen hem dus een gezond en langdurig goed dravend stokpaard toe.

Willy Segers, 14.04.2018